Confraria da Virxe do Carme - Barallobre

III Domingo de Pascua - Ciclo A

Lectura do Santo Evanxeo segundo San Lucas (Lc. 24, 13 – 33)

" Camiño de Emaús "

Aquel mesmo día, o primeiro da semana, dous dos discípulos de Xesús ían camiño de Emaús, unha aldea que está a uns dez quilómetros de Xerusalén.  Ían falando de canto pasara.   E resulta que mentres parolaban e discutían, Xesús en persoa, achegouse e camiñaba canda eles.  Pero os seus ollos estaban incapacitados para o recoñeceren.  Entón preguntoulles:

-          De que ides falando polo camiño?

Eles pararon cun rostro moi tristeiro, e Cleofás, un deles, respondeulle:

-          Seica es ti o único forasteiro en Xerusalén, que non sabe nada do que pasou alí durante estes días?

El preguntou:

-          De que, logo?

Eles contestaron:

-          Do asunto de Xesús o Nazareno, que foi un profeta poderoso en obras e palabras, ante Deus e ante o pobo todo; de como os nosos sumos sacerdotes e demais xefes o condenaron á morte e o crucificaron.   Nós esperabamos que el fose quen liberase a Israel; pero xa van alá tres días desde que pasaron estas cousas.   Claro que algunhas mulleres das nosas déronnos un susto, porque foron ó riscar o día ó sepulcro, e, ó non atoparen o corpo, volveron falando dunha visión de anxos, que lles aseguraron que el vive.   E algúns dos nosos alá foron ó sepulcro, atopando todo como as mulleres dixeran; pero a el non o viron.

Entón díxolles:

-          Que parvos e lentos sodes para crer todo o que anunciaron os profetas!   E logo, non cumpría que o Cristo padecese todo isto, antes de entrar na súa gloria?

E comezando por Moisés e todos os profetas, foilles interpretando o que as Escrituras falaban del.

O entraren na aldea onde ían, fixo coma quen quería seguir para adiante. Pero eles porfiáronlle, dicindo:

-          Queda connosco, porque se fai tarde, e a noite bótase enriba.

Quedou con eles.  E mentres estaban na mesa, colleu o pan, bendiciuno e partiuno e déullelo.   Entón abríronselles os ollos e recoñecérono; pero el desapareceu.   E dixeron:

-          Non ardía o noso corazón, cando nos falaba polo camiño, interpretándonos as Escrituras?

E levantándose axiña, volveron a Xerusalén. Alí atoparon os Once reunidos cos seus acompañantes, que dicían:

-          É certo, o Señor resucitou e aparecéuselle a Simón.

Eles tamén contaron o que lles pasara polo camiño, e como o recoñeceran no partir o pan.

Palabra do Señor. 

Camiño de Emaús - III Domingo de Pascua, Ciclo A